Obama: USA change, World change

Γιατί θέλω τον Obama για πρόεδρο των ΗΠΑ

Κάποιοι φίλοι με ρωτάνε γιατί υποστηρίζω από τους προκριματικούς ακόμη τον Barack Obama για πρόεδρο των ΗΠΑ, γιατί επιμένω ότι πρέπει να εκλεγεί πρόεδρος. Νομίζω ότι πρέπει να παραθέσω τους λόγους που με έκαναν να επιλέξω. Άλλωστε η πολιτική είναι πάντα μια τέχνη των επιλογών….

Θέλω Obama γιατί δε θέλω να υπάρχουν οι φυλακές του Γκουαντάναμο.

Θέλω Obama γιατί ήρθε η ώρα να εκλεγεί Πρόεδρος των ΗΠΑ ένας μη-τυπικός Αμερικάνος.

Θέλω Obama γιατί συμβολίζει το αμερικάνικο όνειρο στη σύγχρονή του εκδοχή, όλα αυτά για τα οποία κάποιοι λίγοι Έλληνες θαυμάζουμε το αμερικάνικό σύστημα και τρόπο ζωής.

Θέλω Obama γιατί ήρθε η ώρα να δικαιωθούν με την προεδρική εκλογή οι αγώνες για τα ανθρώπινα, ατομικά και πολιτικά δικαιώματα του προηγούμενου αιώνα.

Θέλω Obama γιατί με έχει ενθουσιάσει η συμμετοχή των πολιτών που τον υποστηρίζουν.

Θέλω Obama γιατί επέλεξε τον δύσκολο δρόμο της χρηματοδότησης χωρίς τη συμμετοχή του κράτους στις δαπάνες.

Θέλω Obama γιατί μας έδειξε έναν νέο τρόπο πολιτεύεσθαι, μετριοπαθή, σύγχρονο, ηλεκτρονικό.

Θέλω Obama γιατί έχει καλή ομάδα, μου αρέσει ο Biden και με αυτήν την επιλογή έδειξε ότι ξέρει να παίρνει αποφάσεις.

Θέλω Obama γιατί χρειαζόμαστε τις ΗΠΑ μέρος του διεθνούς δικαίου και στυλοβάτη των διεθνών οργανισμών.

Θέλω Obama γιατί θαυμάζω τους αυτοδημιούργητους ανθρώπους.

Θέλω Obama γιατί θαυμάζω την πορεία της ζωής του.

Θέλω Obama γιατί με κάνει να πιστεύω ότι έχει συνολικότερη εικόνα του κόσμου.

Θέλω Obama γιατί πρέπει να μπει ένα τέρμα στις ιδεοληψίες των νεοσυντηρητικών.

Θέλω Obama γιατί υποστηρίζει τα αυτονόητα πολιτικά και ατομικά δικαιώματα.

Θέλω Obama γιατί πιστεύω στο αμερικάνικο θεσμικό σύστημα και χρειάζεται Δημοκρατικός Πρόεδρος στον ορισμό των νέων μελών του Ανωτάτου Δικαστηρίου.

Θέλω Obama γιατί σε περιόδους κρίσης οι φονταμενταλιστές οποιασδήποτε ιδεολογίας είναι επικίνδυνοι.

Θέλω Obama γιατί οι βιαστές της απελευθέρωσης των αγορών πρέπει να τιμωρηθούν.

Θέλω Obama γιατί ο κρατισμός των νεοσυντηρητικών οδήγησε μια ακμαία οικονομία στην κρίση.

Θέλω Obama γιατί ο παρεοκρατικός καπιταλισμός της διοίκησης Μπους είναι η χειρότερη μορφή παρέμβασης στην αγορά, μια σύγχρονη απωθητική μορφή φεουδαρχίας.

Θέλω Obama γιατί πιστεύω στην αξία και τη δυναμική των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και των εταιρικών κολοσσών.

Θέλω Obama γιατί φοβάμαι την εκδοχή κεντρικού σχεδιασμού και ποδηγέτησης της αγοράς που υπηρέτησαν οι νεοσυντηρητικοί.

Θέλω Obama γιατί πιστεύω ότι δουλειά του κράτους είναι να ασχολείται μόνο με αυτά που πραγματικά οφείλει να κάνει: να παρέχει ασφάλεια, δικαιοσύνη και ίσες ευκαιρίες, ενώ θα φροντίζει για ένα ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης αυτών που έχουν πραγματικά ανάγκη.

Θέλω Obama γιατί αυτό που χρειάζεται ένα κράτος είναι να βάζει κανόνες – και το ίδιο να τους ακολουθεί πρώτο από όλους.

Θέλω Obama γιατί ελπίζω κάποια στιγμή να καταργηθεί ο Patriot Act, να ξαναγίνουν οι ΗΠΑ εκείνο το θεσμικό σύστημα που κάποτε θαυμάζαμε.

Και…

Τέλος θέλω Obama γιατί αν κερδίσει νομίζω ότι θα είναι ό,τι πιο κοντινό στην καλύτερη αμερικάνικη διοίκηση ever: Bartlet Administration!

Ναι, φοβάμαι ότι μπορεί ο Obama με τους Δημοκρατικούς να ακολουθήσουν μια οικονομική πολιτική που δε θα συμφωνώ, όμως ελπίζω στις δυνατότητες της αμερικάνικης κοινωνίας να μην επιτρέψει το πισωγύρισμα. Φοβάμαι όμως πολύ περισσότερο τον ΜακΚέην και τους (νέο)συντηρητικούς, ενώ δε θα υποστήριζα ποτέ τον Nader. Επίσης δεν υπήρξα ποτέ μου libertarian, για να κάνω μια ελευθεριακή επιλογή.

Ναι η ζωή και η πολιτική αποτελούνται κυρίως από επιλογές: ναι δεν πιστεύω στα μονοκομματικά συστήματα εξουσίας. Αλλά μπροστά στο κίνδυνο των νεοσυντηρητικών, διαλέγω Obama.

Ναι, με φοβίζει ότι οι Δημοκρατικοί είναι πιθανόν να ελέγχουν όλες τις εξουσίες. Αλλά δεν νομίζω ότι αυτοί οι φόβοι θα επαληθευθούν.

Και ναι, χρειάζεται στις ΗΠΑ αλλαγή!

Απόhttp://fileleytheros.wordpress.com

Last.fm Radio Widget

Keane - Perfect Symmetry

Οι Keane έβγαλαν νέο album! Ονομάζεται "Perfect Symmetry" και αποκλίνει πολύ από το μουσικό στυλ στο οποίο τους έχουμε συνηθίσει. Ίσως γι' αυτό να ευθύνεται ο ανταγωνισμός, ίσως το γεγονός ότι παρέμειναν στα ίδια "νερά" για πολύ καιρό, πάντως εμένα μου άρεσε πολύ αυτή η στροφή σε πιο "mainstream" μονοπάτια. Λόγοι για τους οποίους αξίζει να... "ρίξετε μια ματιά" στο "Perfect Symmetry"? Οι εξής παρακάτω:

1. Το εξαίρετο και κατά πολύ διαφορετικό από το παλιό στυλ των Keane (αν και εμένα προσωπικά μου θυμίζει Muse) Spiralling.
2. To ομώνυμο με το άλμπουμ Perfect Symmetry.
3. Το ρομαντικότατο και αισιόδοξο Again & Again.
   

Alcest from Avignon, Paris

Σήμερα ανακάλυψα τους Γάλλους (πολύ πρωτότυπο για μένα, ομολογώ, μιας και είμαι γνωστή για την αγάπη μου στους Φινλανδούς και τους Νορβηγούς...) Alcest. Πρόκειται για ένα avant-garde, progressive, black metal συγκρότημα από την Avignon, το οποίο σε κάνει να αισθάνεσαι πως περπατάς στη Γαλλική εξοχή. Εξαίρετο background για μουσική, έχω να πω. Λένε πως μοιάζουν πολύ με τους καταπληκτικούς Αμερικανούς της folk/pagan/doom metal, Agalloch από το Oregon. Και έχουν δίκιο, αν εξαιρέσει κανείς τα υπέροχα, ταξιδιάρικα Γαλλικά φωνητικά. Αχ, γιατί να μην ξέρω Γαλλικά! "Parlais vous Francaise? -Non." Πολύ κρίμα. Μάλιστα στο "Elevation" ανακάλυψα πως οι στίχοι είναι του Charles Baudelaire. Άλλη μεγάλη ιστορία. Έχω μια αδυναμία στον Baudelaire και άλλη μια ξαφνική κλίση προς το φοβερό και μυστηριώδες, κατά τη γνώμη μου, black metal. Είμαι πολύ καινούρια ακόμη σ' αυτά τα είδη, ωστόσο δεν μπορώ παρά να γοητευτώ από τα περίεργα παρακλάδια τους. Το εξώφυλλο είναι ένα από τα πιο αθώα και νοσταλγικά. Νομίζεις πως βρίσκεσαι σε ένα πράσινο πάρκο της Avignon ... continued

Phantom Of The Opera

Snow falling on the pines...

Η ιστορία σε εξέλιξη...

Βόλτα στο δάσος το φθινόπωρο...

Οι φωτογραφίες, αν είναι εμπνευσμένες κι αν έχουν να κάνουν με την αγαπημένη μου εποχή (το φθινόπωρο) και την ομίχλη ή τη βροχή, συνηθίζουν να μου προσφέρουν μεγάλη δημιουργικότητα, ενίοτε και απέραντη γαλήνη.

Η μητέρα μου επρόκειτο να με ονομάσει Γαλήνη, εάν δεν εφαρμοζόταν το πατροπαράδοτο έθιμο τα παιδιά να παίρνουν το όνομα των προγόνων τους, ως ένδειξη σεβασμού. Έτσι, λοιπόν, μου έδωσε ένα άλλο όνομα, διπλό, που ωστόσο δεν είναι της παρούσης.

Η συγκεκριμένη λήψη αυτής της μαγευτικής εικόνας με κάνει να επιθυμώ να γυρίσω ολόκληρο τον κόσμο, να μυρίσω κάθε παλιά μυρωδιά, να γνωρίσω κρυμμένα μέρη, να αγγίξω κάτι ανέγγιχτο. Να γίνω μέρος ενός κρυφού παραδείσου, όνειρο κάθε σημερινού ανθρώπου, πιστεύω.

Φαντάζομαι, επομένως, πως βαδίζω στα βήματα κάποιου παλιού οδοιπόρου, που έψαχνε κι αυτός τη δική του γαλήνη. Κάθε βήμα και ένας ήχος. Όπως όταν πατάς και τσακίζεις ένα ξερό, φθινοπωρινό φύλλο, που έπεσε μαζί με άλλα στο υγρό έδαφος και τώρα σχηματίζει ένα πανέμορφο χαλί για να καλωσορίσει τον επισκέπτη. Ο επισκέπτης αυτός έχει ως μόνο σκοπό να δει, να ακούσει, να ασπαστεί τη μαγεία ενός δάσους, όσο πιο αθόρυβα και προσεκτικά γίνεται, ώστε να μην ενοχλήσει τα ιερά πλάσματα του μυστικού αυτού βασιλείου.

Μυρίζει βρεγμένο χώμα... Κι ακούγεται ο μελαγχολικός ήχος ενός μονάχα πουλιού. Σαν τα αηδόνια τη νύχτα, που λέγεται ότι θρηνούν τον χαμό κάποιου αγαπημένου προσώπου. Τίποτα άλλο. Μόνο μυρωδιές, χρώματα και σιγανοί ήχοι που σε κάνουν να νομίζεις ότι υπάρχουν πράγματα πέρα από ότι μπορεί να φανταστεί το ταπεινό μυαλό μας. Η θέληση και η πίστη γνωρίζει ότι υπάρχουν. Ο άνεμος φυσάει απαλά στο πρόσωπό μου και κάνει τα μαλλιά μου να ανεμίζουν. Είναι ζεστός άνεμος. Και το ταξίδι συνεχίζεται....

Τι Ζητάς

"Adrift"

How I wish we'd be exiled from time and space...
Inspiration comes only when you expect it not to.
Exiled into the woods where inspiration would be more than enough...
To feel your embrace, it would be sheer pleasure.
And what if I could osculate your cold skin under a peaceful rainfall?
Would the placidness melt your icy fortress?
Nothing pluvial would do, is that right?
Quieten your fearful senses
Indulge into serenity
Is redemption the appropriate word?
Then, would you like to whisper soft words of affection
as the fir would gently spread its fragrance in the forest?
Still, an iambus could only caress your exterior.
And no nightingale's song could move you.
Only an undulation of old memories could.
It's snowing, dear, can you see?
The weather's so cold, will you hold me?
The nebula's not gone, not yet...
Does it pacify you?
No, your wanderlust should.
"You're such an enchanter..." i would sigh.
And the day would break...

Όνειρο

ΟΝΕΙΡΟ

Μουσική - Στίχοι : Δήμος Μούτσης


Βρέθηκα σε κύκλο σκοτεινό
στ' όνειρο που είδα χθες το βράδυ
κι ήμουνα απ' τη μια του κύκλου εγώ
κι εγώ από την άλλη.

Κι ήμουνα απ' τη μια του κύκλου εγώ
ήμουνα εγώ κι από την άλλη
έτοιμος να μου αποκριθώ
και να ρωτήσω πάλι.

Κι ύστερα χάθηκα μακριά
χάθηκα σε ολάνθιστα περιβόλια
παρέα με τους δερβίσηδες γύρω από τη φωτιά
χορεύοντας και τραγουδώντας.

Ειβαλα χορεύοντας και τραγουδώντας
έιβαλα χορεύοντας και τραγουδώντας...

Κι είδα ένα παιδί μικρό παιδί
που έπαιζε και μου 'ριχνε στα ζάρια
το ύστερο του πόθου μου φιλί
τα πρώτα παιδικά μου χάδια

Κι εκεί- εκείνη τη στιγμή
άκουγα να τραγουδάν εντός μου
ο ύπνος με το θάνατο μαζί
τραγούδια του ερωτός μου.

Κι ύστερα πάλι ξαφνικά
χάθηκα σε ολάνθιστα περιβόλια
παρέα με τους δερβίσηδες γύρω από τη φωτιά
χορεύοντας και τραγουδώντας.

Ειβαλα χορεύοντας και τραγουδώντας

Κι είδα τις ελπίδες μας σκιές
βάδιζαν αμίλητα εμπρός μου
σύμβολα σημεία και μυστικές μορφές
αυτού του μάταιου κόσμου...

Και είκοσι αιώνες σκοτεινοί
έφταναν στο τέλος τους πια τώρα
κι από έναν κόσμο σ' άλλον τελικά
εμείς περνάμε λέει ώρα την ώρα...

Κι ύστερα πάλι ξαφνικά
χάθηκα σε ολάνθιστα περιβόλια
παρέα με τους δερβίσηδες γύρω από τη φωτιά
χορεύοντας και τραγουδώντας.

Ειβαλα χορεύοντας και τραγουδώντας...

Βρέθηκα σε κύκλο σκοτεινό
στ' όνειρο που είδα χθες το βράδυ
κι ήμουνα απ' τη μια του κύκλου εγώ
κι εγώ από την άλλη...

Πες μου τι είν' αυτά που βλέπω εδώ
πρόφτασα να πω στον εαυτό μου
μη μιλάς μον' κοίτα και περνά λέει αυτός
και βγήκα από τ' όνειρό μου...

--------------------